از ماکو به آتابی ، از آتابی به دره قوزلو و از قوزلو به ماکو
در ایام عید سال ۹۹ که ویروس کرونا وارد کشور شد ، همه خود را در خانه ها قرنطینه کردند و حتی کوهنوردان نیز برای حفظ سلامت خود و دیگران از رفتن به کوه خودداری کردند.
از ایام دیرین علاقه خاصی به بوشکرافت و پیمایش انفرادی داشتم . لذا فرصت مناسبی برای تجربه صعود های سولو و انفرادی بوجود آمد تا چالشی همه جانبه با طبیعت تجربه کنم.
ابتدا به چشمه و منطقه آتابی رفتم ، دوستان در بالای بلندی آتابی مشغول خوردن چای بودند و مرا میهمان خود کردند ، در همان هنگام شخصی با سیخ هایی از کباب بسوی من آمد.
متحیر شدم چرا که حتی متوجه نبودم که در کجا اتراق کرده و مرا از کجا دیده بود ، به خوبی مرا میشناخت و با لقمه ای لذیذ مرا میهمان قلب خویش کرد
بعد از آتابی راهی ارتفاعات و شمالی ترین نقطه شدم ، وقتی به دامنه مسیر جامیس رسیدم چوپان های روستای جامیس در حال گذر از مسیر بودند . چوپان به مهربانی مرا از خطر سگ هایش مطلع کرد و به آرامی نزدیک شدم و به سلام و احوالپرسی پرداختیم.
بعد از عبور از مسیر روستای جامیس به بالای چراگاه رسیدم و سپس به سمت غار تشتگاه حرکت کردم. در میان مسیر گل سنگی عجیب و زیبا را دیدم که همانند مغز انسان در هم پیچیده بود
و در آخر به دره قوزلو رسیدم ولی به دلیل شلوغی در آنجا اتراق نکرده و به سمت دامنه حرکت کردم و در دامنه همراه موش های کانگرویی ساکن آنجا به صرف وعده غذایی پرداختم.
توسط امیدرضا قهرمان زاده ، معروف به امید قهرمان Omid Ghahreman Maku,Iran
ماجراها و عکس های ماکو را در اینستاگرام ، پینترست و آپارات دنبال کنید
