بورالان منطقه مرزی و آتش فشانی
در روز تابستانی تصمیم گرفتیم به منطقه آتشفشانی بورالان ماکو سفر کنیم و دیداری از محور های خاکی و آبی این سرزمین زیبا داشته باشیم، راه را از جاده بازرگان شروع کردیم و یک به یک از روستاهای این سرزمین عجیب عبور کردیم . لک لک ها به دور از هیاهوی شهر نشینی و رفاقتی دیرینه با روستاییان لانه های خود را بر فراز تیرهای برق بنا کرده بودند و انگار نه انگار که زمین از داغ دل آرارات سوخته بود ، آرارات (آغری) دیگر عصبانی نبود و قرن ها خواب را بر یورش بی رحمانه ترجیح میداد.
کبودی ماگما های سرد شده همه جا قابل مشاهده بود و سنگ های آذرین و خاکستر های آتش فشانی جلای سرزمین بورالان گشته بودند ، در این میان طبیعت تمام تلاش خود را برای جاودانه شدن انجام میداد ، گل ها و گیاهان همه تلاش خود را برای فراموشی آتشفشان انجام میدادند و زندگی تکرار میکردند. ابر ها آرارات را در آغوش خویش میکشیدند و نسیم رایحه زیبای گل ها را در همه جا پخش میکرد
کم کم به چشمه زیبای ثریا رسیدیم و بعد دیدار مرزبان ها به دیدار مجدد طبیعت رفتیم ، آب از کف چشمه میجوشید و ماهی ها گروهی حرکت میکردند و پرندگان و جانوران گوناگونی وجود داشت ، بعد از گذشت از چشمه ثریا و صرف ناهار در نزدیکی روستای بری کم کم راه بازگشت در پیش گرفتیم و تماشا کنان از راه شهر پلدشت بازگشتیم
عکس هایی از این سفر رو برای شما به نمایش میذارم
توسط امیدرضا قهرمان زاده ، معروف به امید قهرمان Boralan Omid Ghahreman Maku,Iran
ماجراها و عکس های ماکو را در اینستاگرام ، پینترست و آپارات دنبال کنید
